INFO
Wandtapijt met afbeelding van het Geuldal en 3 hopbellen
Eugène Laudy voor Weverij De Uil
1965-1971
wol, katoen
170 x 132 cm
Limburgse bierkunst
Het is de abstracte impressie van een slingerende rivier door een heuvellandschap met drie hopbellen. De symboliek? De rivier is de Geul, de hopbellen stellen van noord naar zuid de drie brouwerijen De Leeuw (Valkenburg), Brand (Wijlre) en Gulpener (Gulpen) voor.
De opdracht voor dit monumentale tapijtontwerp ontvangt kunstenaar Eugène Laudy (Heerlen 1921-1995) van Brand’s Bierbrouwerij. Het is niet zijn laatste: in 1975 geeft Brand een map uit met zes pentekeningen van Laudy, in samenwerking met de Nederlandse Molenstichting. Interessant vergelijkingsmateriaal, want de tekeningen van Limburgse watermolens zijn niet zo abstract en symbolisch, maar juist figuratief en realistisch.
Blikvangers
Volgens een berichtje in de plaatselijke krant ‘zijn de advertenties van bierbrouwer Brand artistieke blikvangers. Niet alleen wordt daarin gepronkt met het bier “waar Limburg trots op is”, maar ook met het bouwkundig erfgoed dat de rechtmatige fierheid van de rechtgeaarde Limburger streelt.’ De tekeningen uit Brand’s negendelige reeks ‘De schoonheid van Limburg’ waren dus in de eerste plaats gemaakt uit commercieel oogpunt, maar toenmalig directeur Guus Brand zag ook het algemeen belang van kunst en cultuur. Brand, De Leeuw en Gulpener contracteerden van oudsher Limburgse kunstenaars, ook voor opdrachten buiten de reclamewereld.
Monumentalist
De stijlverschillen tussen de kunstwerken van Laudy - zowel in stijl als techniek - weerspiegelen zijn veelzijdigheid. Opgeleid in de jaren 1930 in monumentale kunst op de kunstnijverheidsschool in Maastricht ontwerpt hij als jonge kunstenaar vooral glas-in-loodramen in kerken. Later sluit Laudy zich aan bij maar liefst drie vakverenigingen: de Algemene Kristelijke Kunstenaarsvereniging (AKKV), de Vereniging van beoefenaars der Monumentale Kunsten (VbMK) en Scheppend Ambacht Limburg. Hij en zijn medeleden zien zichzelf niet als vrije kunstenaars maar als ambachtslieden, in dienst van de katholieke samenleving. Ze maken mozaïeken, reliëfs, muurschilderingen en glas-in-loodramen voor openbare gebouwen, vandaar hun naam Monumentalisten. Hun typisch Limburgse gemeenschapskunst moet de bevolking opvoeden in schoonheid en morele (religieuze) normen.
Wandkleden
In de jaren 60 nemen Laudy’s kerkelijke opdrachten af. Hij ontwikkelt zich in diverse andere kunsttechnieken, waaronder tekenen, en ontwerpt vele wandtapijten voor scholen, bedrijven en ziekenhuizen. Die laat hij weven bij De Uil in Amsterdam, een weverij die van oudsher veel kunstenaars aantrekt. De meeste van Laudy’s tapijten hebben de tand des tijds niet doorstaan, maar het exemplaar met de Geul en de hopbellen is gered: medewerkers van Heineken troffen het aan op de rommelzolder van de pastorie van Wijlre, die na de overname het proeflokaal werd van brouwerij Brand.
Het wandtapijt arriveerde in uitzonderlijk goede staat bij de Heineken Collection Foundation. De textielrestaurator van de Stichting Heineken Collection heeft het gereinigd en van een ophangsysteem voorzien. En zo kon het in 2023 in volle glorie shinen op de overzichtstentoonstelling van Eugène Laudy in Museum Valkenburg.